Orhan YAZICILAR

Orhan YAZICILAR

‘’RABBENA HEP BANA’’ DENMEMELİ..

 Rize Karla mücadele ve mevsimin çok da alışık olmadığımız soğuk günle geçiriyor.

Kar, fırtına, buzlanmış yollar, hastalıklar, zaman zaman ufak tefek kazalar yaşanmaktadır.

 

Ne mutlu ki; bizlerin başını sokacak, sıcak bir çorba içecek, ayağımızı uzatıp yatacak sıcak yuvamız var.

Cenab-ı Allah sahip olduğumuz imkanlardan bizleri mağdur etmesin.

Yaşadığımız bu soğuk havalarda kim bilir sığınacak bir yeri, sıcacık evi, içecek çorbası, kışlık giyeceği olmayan kaç insan var?

Okula giden çocuklarımızın ayağında ayakkabı, üzerinde kaban olmayan kaç öğrenci var?

Orta yaş grubuna gelmiş veya yaşı daha fazla olan kaç vatandaşımız bu soğuk havalarda inşaatlarda , orda burda aç susuz yatıyor.

Kaç kişi açlıktan veya giyecek elbisesi olmadığından donarak ölüyor.

Kaç vatandaşımız çöplükten ekmek topluyor.?

Hastane köşelerinde kimsesiz kaç vatandaşımız şifa bekliyor.

Yaşlılar yurdunda kaç büyüğümüz gözleri yolda geldi gelecek deyip evlat yolu bekliyor.

Bizlerin sıcak evlerinde rahat ve huzurlu oturabilmemiz için bu soğuk havalarda sınırda kaç askerimiz nöbet tutuyor, kaç polisimiz savaşıyor, şehit oluyor.

Hiç bunları düşünüyor muyuz?

Askerlik görevi vatan görevidir hepimiz yaptık ama hadi şu an sahip olduğumuz imkanlara sahip olmasaydık, yiyecek bir lokma ekmeğimiz, içecek bir tabak sıcak çorbamız olmasaydı halimiz ne olurdu, bunların yerinde bizler de olabilirdik.

Kolay mı, sokaklarda yatmak?

Hiç kimse zevk için çöpten yiyecek toplamaz, sokaklarda yatmaz.

Düşmez kalmaz bir Allah..

Yukarıda değindiğim konularla bizlerin sahip olduğu imkanları karşılaştırdığımız zaman halimize şükretmemiz gerekiyor.

Ancak birkaç saniye sonrasının dahi ne olacağı belli olmayan dünya hayatında insanoğlu büyük bir yozlaşma ve doyumsuzluk içerisine girerek sahip olduğu değerlerin kıymetini bilmediği gibi; şükretmeyi unutmuş sürekli olarak daha çok servete, lüks evlere, son model arabalara sahip olmayı hedeflemekte, daha çok para kazanmanın hesaplarını yapmaktadır.

Fakirler, yoksullar, aç susuz yatanlar kimsenin umurunda olmadığı gibi herkes kendi havasında kemence çalıyor ama; kimse de halinden memnun olup ta şükretmiyor.

Herkes: ‘’Hep Rabbena Hep Bana ‘’Diyor….

Önceki ve Sonraki Yazılar