Gülpolat; Çaykur’un Emek Gücü: Mevsimlik İşçilerimizin Sesi Olmaya Devam Ediyoruz
Türkiye’nin çayını sevgi ve emekle yoğuran, sabahın ilk ışıklarıyla çay fabrikalarına koşan binlerce mevsimlik işçi kardeşimiz, yıllardır Çaykur’un üretim çarklarını döndürüyor.
Bu kardeşlerimizin her biri, sendikamız Öz Gıda İş çatısı altında örgütlü, alın teriyle ekmeğini kazanan onurlu emekçilerdir.
Ne var ki, yıllardır süreli çalışmanın, güvencesizliğin ve kadro belirsizliğinin ağırlığı omuzlarında taşınmaktadır.
Bu mesele artık bir kurum meselesi değil, bir adalet ve insaf meselesidir.
Verilen Sözlerin Gerçekleşmesini Bekliyoruz
Biz bu sorunu günübirlik değil, kararlılıkla ve sabırla takip ediyoruz.
Konfederasyonumuz HAK-İŞ ile birlikte, Çalışma Bakanlığından ilk yetkiyi aldığımız günden bu yana, Çaykur’daki mevsimlik işçilerin sesini her platformda duyurduk.
Cumhurbaşkanımızın, Çalışma Bakanlığımızın, bölge milletvekillerinin desteğiyle; çalışma sürelerini 120 günden 180 güne çıkararak önemli bir adım attık.
Bu kazanım, sendikamızın örgütlü mücadelesinin bir sonucudur.
Ancak açık konuşalım: Bu adım yeterli değildir.
180 gün çalışıp 181. günde “işsiz” sayılan işçi, adaleti tam olarak yaşamıyor demektir.
Emekçinin sigortası, geçimi, emekliliği 6 aylık takvime sığmıyor.
Bu tablo, sosyal devlet anlayışına da sığmaz.
Sorun Belli, Çözüm de Belli
Bugün Çaykur işçilerinin talebi karmaşık değildir.
İstedikleri tek şey; insanca yaşamak, insanca çalışmak ve alın terinin karşılığını tam olarak almak.
Bunun için atılması gereken adımlar da nettir:
• İmza altına alınan ve yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesinin Geçici Madde 2’si uyarınca, çalışma süresinin en az 11 ay 29 gün olarak uygulanması, ayrıca boş bulunan norm kadroların, ilgili kanunda belirtilen usul ve esaslara uygun şekilde; aynı kurumda görev yapan ve mevzuatta aranan şartları taşıyan geçici ve mevsimlik işçiler tarafından doldurulması süreci gecikmeksizin tamamlanmalıdır.
• İşsizlik ödeneği ve sosyal haklardan eksiksiz yararlanma sağlanmalıdır.
• Sigorta prim günleri tamamlanmalı, emeklilik hakları güvence altına alınmalıdır.
• Kamu Kurumları arası farklı uygulamalara son verilmeli, eşitlik ilkesi hayata geçirilmelidir.
Biz Öz Gıda İş olarak defalarca haykırdık:
“Bu insanların hayatı, 6 aylık bir bordroya sığmaz.”
Her yıl aynı belirsizliği yaşamak, her yıl aynı sözü duymak, her yıl “seneye çözülecek” denilmesini dinlemek artık emekçiyi yormuştur.
Devletimize Saygımız Tam, Ama Sessizliğe Tahammülümüz Yok
Biz bugüne kadar emeğin diliyle konuştuk; kavga değil çözüm istedik.
Bu ülkenin çayını içen herkes, o çayı toplayan işçinin alın terine borçludur.
Verilen sözler kâğıtta değil, hayatın içinde karşılık bulmalıdır.
Siyaset, eğer bu sese kulak vermezse; sadece bir kesimi değil, bir bölgenin güvenini kaybeder.
Biz devletimize güveniyoruz; ama devletin adalet eli, bu defa gerçekten Çaykur işçisinin omzuna dokunmalıdır.
Son Sözümüz
Bu mücadele ne dün başladı, ne de bugün bitecek.
Biz, üyelerimizin hakkı teslim edilene kadar mücadelemizi sürdüreceğiz.
Çaykur işçisi yalnız değildir.
Çaykur işçisinin yanında örgütlü gücüyle Öz Gıda İş Sendikası vardır.
Bizim kavgamız, ekmek kavgasıdır.
Bizim davamız, emeğin kavgasıdır.
Ve biz, bu onuru sonuna kadar koruyacağız.