Sürmeneli Ailenin Yol Çilesi

Trabzon'un Sürmene ilçesinde 14 yıldır tamamlanamayan yol yüzünden 36 yaşındaki görme engelli oğlunu yaklaşık 1 kilometre sırtında taşıyan Ayşe Ergül, yetkililerden yolun yapılmasını istiyor.

İlçeye bağlı Ortaköy köyünde 1997 yılında yapımına başlanan yolun resmi kayıtlara göre tamamlandığını ancak halen ulaşıma açılmadığını belirten anne Ayşe Ergül, görme ve yürüme engelli olan yaklaşık 100 kilogram ağırlığındaki oğlunu 1 kilometre sırtında taşımak zorunda kaldığını söyledi. Anne Ergül, "Diğer oğlum burada olduğu zaman o getirip götürüyor. Bazen de komşularım yardımcı oluyor. Kimseyi bulamadığım zaman iş bana kalıyor. Geçtiğimiz günlerde oğlum rahatsızlık geçirdi. Çok ağrıları vardı. Bende
hastaydım, kimseyi de bulamadım. Mecburen ilaç tedavisi ile ağrılarını dindirmeye çalıştım. Yıllardır bu sıkıntıyı burada yaşıyoruz. Kimse bakmıyor. Kaymakamlığa, valiliğe her yere başvurduk. Sadece biz değil, başka evlerde de yatalak hastalar var. Ne olacak bilmiyorum. Burada ölüp gideceğiz herhalde" dedi.
Köyden 6 kilometre mesafede bulunan Aksu İlköğretim Okulu'nda okuyan 4. sınıf öğrencisi Sedanur Ergül ise, çamurlaşan elbiseleri yüzünden okula gitmek için üzerini iki kez değişmek ve 1 kilometre yürümek zorunda kaldığını dile getirdi. Sabahın erken saatlerinde kalkıp 1 kilometre yürüdükten sonra servis aracına ulaşabildiğini belirten Sedanur Ergül, "Evimiz çok uzak olduğu için yolda yürürken elbiselerim çamur oluyor. Bunun için bazen temiz kıyafetlerimi yanımda taşımak zorunda kalıyorum. Okuluma temiz
gitmeye özen gösteriyorum. Umarım yolumuz yapılır, ben, ailem ve köyümüzdekiler de bu sıkıntıları bir daha yaşamayız" diye konuştu.

Cemil Ergül ise, yolun yapımına 1997 yılında başlandığını ancak 3 kilometrelik yolun 1 buçuk kilometresinin tamamlandığını söyleyerek, "14 yıldır bu köyde yol çilesi çekiyoruz. İş makinaları her nedense geri gitti. Başvurabileceğimiz bütün yerlere başvurduk ancak bir türlü bir çözüm bulamadık. Perişan bir halimiz var. Burada acil hasta olsak bizleri hastaneye ulaştıracak bir yolumuz dahi yok. Acil durumlarda engelli kardeşimi ya annem ya da biz sırtımıza alıp götürüyoruz. 4'üncü sınıfa giden kızım ise
kar ve yağmur yağdığı zamanlarda okula gitmekte güçlük çekiyor. Yetkililerden yardım istedik ancak bir çare bulamadık. Bu köyde sadece biz değil, diğer komşularımızda bizim gibi benzer sıkıntı yaşıyor. Kaymakamlığa ve valiliğe başvurduk, bir sonuç alamadık. Yetkililerden bizim derdimize bir çare bulmasını istiyorum" dedi.