Malum; çay’da ikinci sürgün her zaman birinci sürgünden üretim olarak her zaman fazla olduğu bir gerçektir. Dolayısıyla, birinci sürgünde KOTA 500 Kg. olarak belirlenip buna göre rekor bir seviyede Çaykur Çay almış oldu. Bu üreticiyi ziyadesiyle memnun etmiştir.
 

Burada sadece alınan 290 Bin ton yaş yaprak değil, kaliteli ve de çok iyi bir yönetim şekliyle Bayram seyran demeden üreticinin mümkün olduğu kadarıyla kotası tamamen alınmıştır. Buraya kadar çok güzel.
 

 Ancak yukarıda belirttiğim gibi, ikinci sürgün çayın çok daha kaliteli bir ürün olacağı, aynı zamanda daha fazla ürün elde edileceği için Kota’nın 400 Kg. yerine 500 ya da 600 Kg. olması üreticinin leyine çok daha iyi olacaktır. Burada üreticinin mağduriyeti kesinlikle ciddi manada giderilmiş olacaktır. Yani; kotanın bir şekilde artırılması gerekiyor.
 

Bunun diğer bir sebebi ise; Malum: Çay üreticisi dönüm başına yaklaşık 1000 ile 1200 Kg. Çay topluyor. Devlete 400 kilosunu verdikten sonra kalan 600 kilosunu da Özel sektöre 2200 Tl. ya da daha ilginç ve gülünç rakamlar karşılığında satmak zorunda kalacaktır. Bu kesinlikle doğru değildir. Özel sektörün birinci sürgünde neler yaptıklarını en iyi üreticiler bilir. 


 

Kuru çaya nihayet % 15 zam yapıldı ama, hiç biri yeterli bulmadı. Daha fazla olması lazım dediler. Belki de kendilerince haklıdırlar ama, üreticiye de bu kadar işkence çektirmenin bir anlamı yoktur.

Sonuç olarak: Üretici kotasını doldurduğu an özel sektörün kucağına düşecek ve çayını buralara satmaktan başka da çaresi yok. Satılmasına biz karşı değiliz.

Ancak özel sektörün bazıları, eğer biraz daha insaflı olurlarsa sıkıntı kısmen aşılabilir. Aksi halde burada vebal vardır. Çaykur Genel Müdür Vekilimiz sayın Yusuf Ziya Alim kardeşimiz şartları birinci sürgünde zorladığı gibi, bu sürgünde de zorlayıp kotayı 500 ya da onun üzerine çıkarırsa 2 Milyon üreticinin bugüne kadar duasını aldı, bundan sonra da duasını almaya devam edecektir.  

Eğer bunun siyasi ayağı varsa ki vardır; onu da siyasiler düşünsün.