Mâlesef bir "EGO" patlaması yaşanıyor ki; Allah muhafaza!...

Valla kimsenin kimseye eyvallahı kalmadı.

Birine kızdığımız an ilk yaptığımız şey onu kaldırıp atmak oluyor.

Durmadan terk ediyoruz,

Hayatımızdan çıkarıyoruz birbirimizi.

Ne acı kahve;

Ne de kırk yıl hatır...!

Ne de ömürlük dostluklar kaldı...

Adam karısına kızıyor, kaldırıp atıyor, pardon öldürüp atıyor!...

Delikanlı, kız arkadaşına kızıyor veya şüpheleniyor onu yok etmek için her türlü yolu deniyor.

Kadın kocasına kızıyor veya darılıyor; evini ve çocuklarını terk ediyor...!

Ya da başka yerlere sarkıyor.

Komşu, komşuya kızıyor; selamı-sabahı kesiyor.

Birisi birisine kızıyor; hemen hakaret ve küfür yağdırıyor düşmancasına.

Birinin düşüncesi hoşuna gitmiyor, saldırıyor onu sindirmek ve vazgeçirmek için en ağır, en ağza alınmaz, en çirkin fiil ve davranışları sergilemekten artık kimseler gocunmuyor.

Hadsizlik; gerçekten de çok önemli bir mesele...
Ve hiç kimse haddini bilmiyor!
ALLAH; Sonumuzu hayırlı eylesin.
Amin....!